தடுப்பூசி போடுவது என்பது, தொற்று நோய்களால் ஏற்படும் இறப்பு மற்றும் நோயுற்ற தன்மையைக் குறைப்பதற்கான மிகவும் செலவு குறைந்த வழி. அதுவும் ஒரு பொது நன்மைக்கானது Mஎன்பதால் தான், அனைத்து மேற்கத்திய நாடுகளும் தங்கள் மக்களுக்கு இலவசமாக தடுப்பூசி போடுகின்றன.
இந்த நாடுகள் சோசலிஸ்டுகள் அல்ல. அமெரிக்காவைப் போலவே சந்தை சார்ந்தவை. அவர்களின் மக்கள் தொகையில் பெரும்பான்மை யானவர்களுக்கு 20 டாலர் ஷாட் கொடுக்க போதுமான தனிநபர் வருமானம் இருக்கும்போது கூட , அவர்கள் அவ்வாறு செய்கிறார்கள்.
அப்படியானால், இந்தியாவில் நமது அரசு ஏன் வேறுவிதமாக நினைக்கிறது?
ஒரு வலுவான, குறை இல்லாத முறையில் நிர்வகிக்கக்கூடிய வகையில், தடுப்பூசி கொள்முதல் கொள்கை ஏன் இல்லை ?
பொது நன்மை கொடுக்கக்கூடிய ஒன்று, ஏன் சந்தைப் பொருளாக மாறியுள்ளது?
நாட்டின் சுகாதாரப் பாதுகாப்பிற்கு மிகவும் முக்கியமான ஒரு பொருளின் வேறுபட்ட மற்றும் பல விலை உத்திகளை அது விளக்கவும் முன்வரவில்லை.
இதை நம்மால் புரிந்து கொள்ளவும் முடியாது.!!
நம் அரசாங்கத்தைப் பொறுத்தவரை, தடையற்ற சந்தை சித்தாந்தம் குறித்த அவர்களின் கருத்துக்கள், உயிர்களைக் காப்பாற்றுவதை விடவும், இப்போது நாம் இருக்கும் கொடூரமான குழப்பத்திலிருந்து இந்தியாவை வெளியேற்றுவதை விடவும் அதிக இறக்குமதி செய்வது தான் என்று தான் தோன்றுகிறது.
பாதுகாப்பும் பொது நன்மையும் , நல்ல இலாபத்தை மட்டுமே குறி வைக்கும் சந்தை அடிப்படைவாதிகளிடம் தோற்கக்கூடாது.!!
ஏற்கெனவே, இந்தியாவின் பொருளாதாரம் அதள பாதாளத்திற்கு சென்றுவிட்டது.
இதில் இந்த COVID-19 ன் பொருளாதார தாக்கமானது , வருவாயில் குறைவு, உணவு மற்றும் அடிப்படை பொருட்கள் பெற முடியா இழப்பு, சிதைந்த ஆரோக்கியம் ஆகியவற்றை மீண்டும் கட்டியெழுப்ப வேண்டிய அவசியத்துடன், பேரழிவை ஏற்படுத்தியுள்ளது.
அதனால், நமது தடுப்பூசி நிறுவனங்கள் நியாயமாக, தடுப்பூசி உற்பத்தி செலவில் அல்லது 10% சாதாரண லாபத்தில் வழங்கியிருக்க வேண்டிய தருணம் இது. ஆனால் அதற்கு பதிலாக, நாம் பார்ப்பது விலை நிர்ணயம்.குறித்த சர்ச்சையை.
என்னென்ன குறைபாடுகளை அரசு செய்தது?
- முன்கூட்டியே கொள்முதல் ஒப்பந்தங்கள் அல்லது ஒரு தேசிய தடுப்பூசி திட்டம் இல்லாதது, எடுத்துக்காட்டாக, உற்பத்தி முதல் விநியோகம் வரை அனைத்து அம்சங்களையும் உள்ளடக்கிய உத்திகளை விரிவாக வகுக்க வில்லை.
உதாரணமாக, தடுப்பூசி உற்பத்தியை கூட்டக்கூடிய பி.எஸ்.எல் 3 வசதியைக் கொண்ட ஒரு டஜனுக்கு மேற்பட்ட நிறுவனங்களை தடுப்பூசி உற்பத்தியை தொடங்க திட்டமிட்டிருக்கலாம்
- அதேசமயம் மாநிலங்கள், மற்ற மருந்து நிறுவனங்களுடன் விநியோகச் சங்கிலியை உறுதீப்படுத்தும் மைக்ரோ திட்டங்களைத் தயாரித்திருக்கலாம்.
- ஆனால் நம் அரசு, நம் தேவைகளை பூர்த்தி செய்ய இரண்டு நிறுவனங்களில் மட்டுமே கவனம் செலுத்தியது.
- இந்திய சீரம் நிறுவனம் தற்போது ஒரு மாதத்திற்கு 60 மில்லியன் டோஸ்களை உற்பத்தி செய்கிறது, இது ஜூலை முதல் 100 மில்லியன் டோஸாக விரிவடையும் என்கிறார்கள் இதில், கோவக்ஸ் மற்றும் பிற கூட்டாளர்களுக்கு ஒப்பந்தக் கடமைகள் வேறு உள்ளன..இதன்படி, ஜூலை 22 க்குள் இந்தியா அதன் தேவையான அளவுகளைக் கொண்டிருக்கக்கூடும்.
- ஸ்பட்னிக் போன்ற பிற தடுப்பூசிகளின் நுழைவை கணக்கிடப்படாமல் இருந்தால், அடுத்த இரண்டு மாதங்களுக்கு, இந்தியா 122 மில்லியன் அளவு தடுப்பு மருந்துகளை வெளிநாட்டு கடமைகளுக்கும் உள்நாட்டு தேவைக்கும் இடையில் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டும்.
- இதற்கு நடுவில், அரசாங்கம் வேறு, ஊசி போடும் தகுதிக்கான அளவுகோல்களை விரிவுபடுத்தியுள்ளது. தற்போது 964 மில்லியன் அனைத்து பெரியவர்களை உள்ளடக்கியது. இதில், சுகாதார வழங்குநர்கள், முன்னணி ஊழியர்கள், ஆயுதப்படைகள் போன்ற அத்தியாவசிய பணியாளர்கள் மற்றும் 45 வயதிற்கு மேற்பட்டவர்கள் ஆகியோரைக் கொண்ட 300 மில்லியன் மக்களுக்கு முழுதும் போட்டிருக்க மத்திய அரசு உறுதிபூண்டுள்ளதாகத் தெரிகிறது. ஏற்கெனவே 600 மில்லியன் டோஸ் தேவைக்கு எதிராக, அவர்கள் 120 மில்லியன் பயன்படுத்தியுள்ளனர் . இப்போது கையிருப்பு எதுவும் இல்லை, ஆனால் சுமார் 500 மில்லியன் டோஸ்கள் தேவை.
- ஏப்ரல் 20,ல் 18-45 வயதுக்குட்பட்ட 634 மில்லியன் நபர்களும், கூடுதல் இலக்கு என்று சேர்க்கப்பட்டுள்ளது. , அதற்கு ஒரு பில்லியன் அளவு (வீணானது உட்பட) தேவைப்படுகிறது. தடுப்பூசியில் சுமார் 20% கோவிஷீல்ட் ஒரு டோஸுக்கு சுமார் 850-1,000 ரூபாயும், கோவாக்சின் 1,750-2,000 ரூபாயும் தனிப்பட்ட முறையில் விற்பனை செய்யப்படும் என்று கருதினால், மாநில அரசுகளுக்கு 800 மில்லியன் டோஸ் தேவைப்படும். எனவே 45% இல் 100% மற்றும் 18-45 வயதுடையவர்களில் 70% பேர் தடுப்பூசிக்கான மொத்த அரசாங்க கோரிக்கை 1.3 பில்லியன் அளவுகளுக்கு வருகிறது.
- ரூ .150 என்ற அளவில் தடுப்பூசிகளை கொள்முதல் செய்வதால், மத்திய அரசுக்கு சுமார் 19,500 கோடி ரூபாய் வருகிறது. ஒரு டோஸுக்கு ரூ .200 என்ற அளவில், உற்பத்தியாளருக்கு ஒரு சூப்பர் லாபம் ஈட்டுகிறார், இது யுனிவர்சல் நோய்த்தடுப்பு திட்டத்தின் கீழ் அரசாங்கங்களால் வாங்கப்படும் மிகவும் விலையுயர்ந்த தடுப்பூசியாகும்.
- மொத்தமாக கொள்முதல் செய்வதில் பெறும் விலையின் நன்மை , துண்டு துண்டாக வாங்கும்போது இழக்கிறோம்.. இந்த கஷ்டமான பொருளாதாரத நிலையில் மத்திய அரசு, ஏன் தனது சந்தை சக்தியைப் பயன்படுத்த விரும்பவில்லை என்பது தெளிவாகத் தெரியவில்லை.
- தவிர, பல நிறுவனங்களால் பல விலைகளுக்கு வாங்கப்பட்ட தடுப்பூசிகளை மாநில அரசுகள் கையாள்வது பிளாக்மார்க்கெட்டிங், போன்றவற்றுக்கு போதுமான வாய்ப்பை அளிக்கிறது.
- தமிழ்நாடு பீகாரை விட மூன்று மடங்கு வசதி கொண்டது அது தனி நபர் ஆரோக்கியத்திற்காக ரூ .1,653 செலவிடுகிறது. 25% தனியார் துறை வாங்குவதாகக் கருதியும், 10% வீணாகிறது என்றும் கொண்டால், . அதன் 30 மில்லியன் இளைஞர்களில் 70% பேருக்கு தடுப்பூசி வழங்க மாநிலத்திற்கு சுமார் 1,489 கோடி ரூபாய் செலவாகும். COVID-19 தாக்கத்தை கருத்தில் கொண்டு, தமிழகமும் இந்த பணத்தை மற்ற அத்தியாவசிய செலவினங்களிலிருந்து திசை திருப்ப வேண்டும்.
- மேற்கூறியவற்றிலிருந்து தெரிய வருவது என்னவென்றால், மத்திய அரசுக்கும் மாநிலங்களுக்கும் வேறுபட்ட விலை நிர்ணயம் செய்வதற்கான தற்போதைய இந்திய அரசின் கொள்கையின் கீழ், தடுப்பூசிகளுக்கான பொது சந்தைக்கு மாநிலங்களை தள்ளுவதால், ஏழை மாநிலங்கள் அதிக கட்டணம் செலுத்துகின்றன. அது மாநிலங்களுக்கு தண்டனை போலவும், அதே வேளையில், மருந்து நிறுவனங்களுக்கு சாதகமாகவும் உள்ளன.
- இதில், கவலைக்குரிய விஷயம் என்னவென்றால், மாநிலங்களுக்கு இடையிலான ஏற்றத்தாழ்வுகளைத் தவிர, பணம் செலுத்தும் திறன் உள்ளவர்களிடையே ஒரு பிளவு இருக்கும். அதனால் தடுப்பூசிகளை வாங்குவதற்காக, அத்தியாவசிய தேவைகளிலிருந்து தங்கள் பணத்தை திசைதிருப்ப பல ஏழை வகுப்பினரை இது தள்ளக்கூடும், மத்திய அரசின் கொள்கை சமத்துவமற்றது . கடுமையானது
- இந்த 14 மாதங்கள் மத்திய அரசு என்னதான் செய்துக் கொண்டிருந்தது?என்று நம் உயர்நீதிமன்ற கேட்டேவிட்டது..மக்களுக்குத் தேவையான தடுப்பூசிகளை வாங்குவதற்கும் அதை இலவசமாக வழங்குவதற்கும் மத்திய அரசு தனது சந்தை சக்தியைப் பயன்படுத்த வேண்டும். பேரழிவிற்குள்ளான மக்களுக்கு உறுதியளிக்க மத்திய அரசு செய்யக்கூடியது இதுதான்.
